Ruiken doe je niet enkel met je neus.

Ruiken, de neus kennen wij natuurlijk als ons belangrijkste reukorgaan. In verhalen en gedichten wordt op soms zeer poëtische en romantische wijze verhaald over wat dit reukorgaan voor ons doet. Zoals de ogen ons leven kunnen veraangenamen dankzij betoverende vergezichten of een geliefde dichtbij, zo is de neus bij uitstek het orgaan om geuren van een aangename en zo ook minder aangename soort te onderkennen. Uit studies blijkt dat geuren zeer wel de seksuele aantrekkingskracht kunnen bepalen, zelfs op een wijze dat wij ons dit nauwelijks bewust zijn.

Doortrokken tabakslucht

De ouderen herinneren zich vast nog van vroeger de overvolle treinen in de spits uit de jaren vijftig op een donderdagavond in de herfst: doortrokken tabakslucht, vermengd met de geur van natte regenkleding en van lichamen die naar het wekelijkse bad van de vrijdagavond verlangden.  En deze kostelijke en tegelijkertijd tot melancholie stemmende sensatie dankten wij allemaal aan dat orgaan in het midden van ons gezicht.

Studie

Nu blijkt uit recente studie,  januari 2014, van de medische faculteit van de Washington Universiteit te St. Louis, Missouri in de Verenigde Staten dat niet enkel de neus maar ook de longen actief zijn als reukorgaan. Alleen, dat zal de lezer niet verbazen, doen zij dit op een andere manier en dan ook met een ander effect. De onderzoeker Yehuda Ben-Sharar (1), assistent-professor aan de medische faculteit, tezamen met zijn team, ontdekte in de longen een type cellen die reageren op geuren, aangename of minder aangename, in onze omgeving. Ben-Shahar legt uit dat de longen in wezen aan de buitenkant van ons lichaam zitten, tenminste als je bereid bent het lichaam als een buis voor te stellen.

Meeroken of anderszins slachtoffer

Deze geurcellen reageren op kwalijke geuren door zichzelf samen te trekken en daarmee de longen af te schermen. Daardoor kunnen deze cellen de oorzaak vormen van een aantal ademhalingsziekten als longemfyseem, chronische bronchitis en astma als de longen permanent worden blootgesteld aan bedoelde schadelijke geuren. Dit is zeker het geval bij mensen die roken, meeroken of anderszins slachtoffer zijn van nabije en constante luchtverontreiniging. De in wezen gezonde afscherming van de longen door deze specifieke, voor de fijnproevers pulmonale neuro-endocrine, cellen maakt dat de longen zich afsluiten met als uitkomst dat de ademhaling wordt bemoeilijkt.  Daarmee verhindert het lichaam een inname van de kwalijke stoffen in kwestie. De cellen bewerkstelligen bovendien een reactie van kuchen en hoesten. Deze reactie is grotendeels automatisch, legt professor Ben-Sharar uit.

ademhalingsziekten

De hoogleraar met zijn team gaat graag verder met de tot dusver ontdekte bevindingen.  Hij zou deze specifieke cellen verder willen leren kennen die de longen afsluiten.  Tegelijkertijd  zou hij ook de genen op het spoor willen komen, die de grondslag vormen van bovengenoemde ademhalingsziekten om na te gaan op welke wijze genezing is te bereiken. Die klus is minder simpel dan het op het eerste gezicht lijkt.

Medicijnen voor longemfyseem

Als voorbeeld wijst Ben-Shahar op de lever van een mens en die van een muis. Die lijken veel op elkaar zodat vergelijkend onderzoek mogelijk is. Een dergelijke correlatie tussen deze specifieke longcellen en de daarmee corresponderende genen heeft het team nog niet kunnen vinden. Want als dit wel het geval zou zijn of worden dan kunnen nieuwe stappen worden gezet in de ontwikkeling van medicijnen die de longemfyseem, chronische bronchitis, astma en andere ziekte beter beheersbaar maken. Dergelijke medicijnen zijn nu nog toekomstmuziek maar wel alleszins noodzakelijk gegeven de sterke stijging van het aantal ademhalingsziekten de afgelopen decennia.

enthousiaste halotherapie cliënten

Aan het verhaal zit nog een extra kant die interessant is voort de gebruikers van de ademhalings- ofwel HaloClinic. Uit het wetenschappelijke artikel waarin het verband wordt gelegd tussen longen en neus als reukorgaan kan zeer wel de conclusie worden getrokken dat een verbeterde longfunctie bijdraagt aan een optimaler reukvermogen. Of dit verband echt bewijsbaar is, is de vraag. In ieder geval staat vast dat een aantal klanten, waaronder een enthousiaste Marijke Horstman uit Oostzaan en ikzelf, weet te rapporteren over een verbeterde neusfunctie als gevolg van het bezoek aan de ademhalingskliniek aan de Westzijde in Zaandam en Raadhuisstraat in Heemstede. Wij kunnen weer ruiken dankzij halotherapie en zitten minder vaak met een verstopte neus.

Stan Baars, Assendelft

• Yehuda Ben-Shahar: assistant professor of biology 314-935-3484 (benshahar@wustl.edu) ; Washington University of St. Louis, Mo, USA

• 

  Yehuda Ben-Shahar

  Assistant Professor, Department of Biology