Israëlisch onderzoek zou de benadering van het vertragen van het verouderingsproces volledig kunnen veranderen
Oud worden en een last voor het gezin zijn.
Dat is de angst van veel mensen over de hele wereld. Van een actief en functioneel persoon tot een zorgvrager. Doordat de levensverwachting stijgt, zullen er steeds meer mensen het niveau bereiken dat ze meer beperkingen, ziektes en pijn zullen ondervinden. Een Israëlische studie gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Science probeert een omslag te maken in de huidige denkwijze in de strijd tegen ouderdomsziekten.
De mogelijkheid om gezond ouder worden, gemakkelijk ouder worden met minder ziekten. Dat kan onder meer door aanpassing van de levensstijl: meer lichaamsbeweging en beperking van de calorie-inname, onderzoek naar de effectiviteit van geneesmiddelen, die van invloed zijn op het metabolisme van het lichaam en leeftijdsspecifieke cellen. Maar toch is dat niet het enige dat van invloed is op het ouder worden. Dat toont onderstaande studie uit Israël.
Versnelde veroudering
In het laboratorium van de winnaar van de Israel Prize in Life Sciences Research, Prof. Eli Keshet van de Faculteit der Geneeskunde van de Hebreeuwse Universiteit, werd een studie uitgevoerd onder leiding van onderzoeker Dr. Miriam Greenwald.
In de studie die deze maand in Science is gepubliceerd, suggereren de onderzoekers dat de functionele achteruitgang van het vasculaire( bloedvaten) systeem een oorzaak is. Hierdoor ontstaat een afname van de zuurstoftoevoer naar lichaamsweefsels. Een gebeurtenis die vele andere processen mogelijk maakt, waarvan is aangetoond dat ze versneld de veroudering in gang zetten.
De strijd tegen veroudering heeft onderzoekers van de Hebreeuwse Universiteit ertoe aangezet om een nieuwe aanpak uit te proberen die zich richt op het behoud van bloedvaten: • In een experiment op muizen slaagden de onderzoekers erin de veroudering drastisch te vertragen.
Dramatische vertraging van het verouderingsproces van muizen
VEGF( een eiwit) is al tientallen jaren het onderwerp van het onderzoek van prof. Keshet. Het werd ontdekt als een eiwit dat de groei van nieuwe bloedvaten bevorderd. Onderzoekers realiseerden dat VEGF ook verantwoordelijk is voor het voortdurende onderhoud van het vasculaire systeem. Wanneer bijvoorbeeld de bloedtoevoer niet voldoet aan de behoeften van het weefsel, en de cellen het gebrek aan zuurstof ‘voelen’, dan vindt er een verhoogde productie van VEGF plaats. Hierbij worden lokaal nieuwe bloedvaten aangemaakt. In de huidige studie ontdekten de onderzoekers het moleculaire mechanisme, dat VEGF-activiteit juist uitzet tijdens veroudering. Dus het verhindert om deze belangrijke fysiologische rol te spelen. Hierdoor put het het uitgebreide netwerk van haarvaten uit.
“Het moet worden benadrukt dat het feit ,dat schade aan grote bloedvaten de belangrijkste doodsoorzaak is, al lang bekend is. Maar het feit dat leeftijdsafhankelijke schade aan kleine bloedvaten een belangrijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van ziekten, kenmerkend voor ouderdom, niet”, legt dr. Greenwald deze week uit. Hieronder vallen niet-klassieke hart- en vaatziekten.
Doorbraak in oorzaak veroudering
Deze inzichten brachten Prof. Keshet en Dr. Greenwald ertoe te denken dat het tekort aan zelfgeproduceerde VEGF kan worden gecompenseerd door externe versterking.
Muizen met een hoger eiwitgehalte waren op oudere leeftijd gezonder dan hun broers en zussen die er niet mee werden behandeld. De uitputting van onderhuids vet werd voorkomen. Botverlies (osteoporose) werd vertraagd. De ontwikkeling van leververvetting werd vertraagd, en daarmee de afname van de leverfunctie. Chronische infecties die vaak voorkomen bij de vergrijzende bevolking werden verminderd, en een verminderd aantal kankergevallen tumoren waargenomen. Als geheel hebben deze veranderingen ook geleid tot een toename van de levensverwachting van experimentele muizen.
Op basis van de bevindingen van de huidige studie stellen de onderzoekers ‘verjonging‘ van het vasculaire systeem voor als een nieuwe weg, om verregaande bescherming te bieden tegen de ontwikkeling van ouderdomsziekten.
“Dit artikel is een zeer belangrijke doorbraak in de studie van veroudering”, legt prof. Rotem Karni uit, van het Instituut voor Medisch Onderzoek van de Faculteit der Geneeskunde van de Hebreeuwse Universiteit, die de studie beoordeelde maar niet meedeed.
Prof. Eli Keshet besluit door te zeggen dat betreffende de toepassing bij mensen, de huidige studie het bewijs is van de mogelijkheid van deze interventiebenadering, om ouderdomsziekten te vertragen. Maar dat er tot de daadwerkelijke toepassing nog veel onderzoek nodig is.”