Testgroep:

Klinisch studie Zouttherapie werd toegepast bij een groep van 124 patiënten (54 mannen en 70 vrouwen), variërend in leeftijd van 16 tot 62 jaar, met verschillende types van chronische, niet specifieke longaandoeningen. Bij alle patiënten was de ziekte in het stadium van een langdurige verslechtering. Voor de behandeling had 95% van de patiënten van de groep last van hoesten, de helft daarvan (47%) had heftige hoestaanvallen met schraal viskeus slijm. De meeste patiënten (81%) leden aan astma-aanvallen waarbij een derde van de patiënten gecombineerde medicatie gebruikte om de symptomen te bedwingen. Auscultatie onthulde moeilijke en verzwakte ademhaling en droog reutelende ademhaling bij 58% van de patiënten.

Methodologie:

60% van de patiënten ontving een basistherapie (beta-agonisten, theophyllines, chromolycate natrii, corticosteroïden, enz.), waarvan het effect onvoldoende was om een complete remissie te bereiken. De patiënten hebben hierbij geen antibacteriële medicijnen genomen.

De controlegroep bestond uit 15 patiënten (7 vrouwen en 8 mannen) met leeftijden tussen de 18 en 56 jaar. Daarnaast was er een placebogroep, die een programma onderging. Het programma bestond uit vertoning van dia’s volgens een muzikaal suggestief procedé. Het gebeurde in een gewone kamer.

De conditie van de patiënten werd bepaald door dagelijkse medische supervisie met functionele en labaratoriumtesten voor en na de zouttherapie, maar ook elke 7e dag tijdens de behandelingen.

Resultaten:

Na 3-5 zouttherapie sessies werd er bij 70-80% van de patiënten (d.m.v. neusologie) vooruitgang geconstateerd. Ophoesten van een grote hoeveelheid slijm, het slijm was minder taai en makkelijker om zich er van te ontdoen. Beter geluid vanuit de longen, minder vaak voorkomen van hoestaanvallen en ademhalingsongemak. Sommige patiënten met ernstige of moderate bronchiale astma (BA) (35 patiënten) ondervonden moeilijkheden met het ophoesten van slijm en een verergering van hoest tijdens de 3-4 dagen na 3-4 sessies. Deze manifestatie lijkt te komen door de tijdelijk slechte drainering wat het resultaat is van overdadige afscheiding van het slijm en de afvoer van oude stolsels van de afscheiding van de bronchiën met een kleine diameter. Expiratoire dyspnoe leek erger te worden bij 18 patiënten (15%) tijdens verschillende periodes in de zouttherapie. Deze waren voornamelijk patiënten met lichaamsbeweging geïnduceerde astma en aspirine geïnduceerde astma. Geen van de patiënten klaagde over slechte conditie tijdens de zouttherapie procedures.

Na het voltooien van alle zouttherapie behandelingen, Voelden alle patiënten zich beter. Ze sliepen goed, ze hadden geen last van vermoeidheid of verzwakking. Hun zenuwstelsel stabiliseerde.

Klinische symptomen analyse liet zien dat het aantal astma aanvallen en luchtwegproblemen significant verminderde vergeleken met hoe het initieel was (81% en 52%, respectievelijk, p<0,001). Het aantal astma aanvallen waarbij medicatie gebruikt werd tijdens het doorlopen van de sessies verminderde ook (32% en 2%, respectievelijk, p<0,001).

De gevallen van hoestbuien kwamen steeds minder voor (95% en 70%, respectievelijk, p<0,001), hoesten werd makkelijker, efficiënter en de hoeveelheid slijm verminderde. Het aantal patiënten met symptomen van vasomotorische rinitis verminderde (61% en 24%, respectievelijk, p<0,001).

Corticosteroïden werden stopgezet in 50% (11 patiënten) van de (22) patiënten die corticosteroïdentherapie kregen. Dat waren de gevallen waarin inhalatiecorticosteroïden werden voorgeschreven als anti-inflammatoire middelen. Bij 7 patiënten was het mogelijk de dosis te verminderen. 41 patiënten (60% van de patiënten die bèta-agonisten inhaleerden) waren in staat te stoppen met de bèta-agonisten of de dosering te verlagen. Vermindering of (stopzetten) van luchtwegverwijders en inhalatiesteroïden bleek een klinisch voordeel te hebben.

Conclusie:

De klinische staat van 85% van de patiënten met milde of moderate bronchiale astma, 75% met hevige bronchiale astma, 98% met chronische bronchitis, bronchiëctasieën en taaislijmziekte boekte vooruitgang na de zouttherapie behandelingen. De patiënten werden 6 en 12 maanden na de eerste zouttherapie behandelingen onderzocht. Geen verergering van de aandoening werd geconstateerd vanaf de 3e tot de 12e maand. De gemiddelde tijd van remissie was 7,6 – 9,0 m. 60 % van de patiënten gebruikten geen medicatie en vroegen geen medisch advies.

Voordat ik naar de “zoutkamer” ging werd ik al verkouden wanneer iemand in mijn buurt ging niezen. Nu merk ik dat ik veel meer weerstand heb.

Chervinskaya, A. & Zilber, N. (1995). Halotherapy for the Treatment of Respiratory Diseases. Journal of Aerosol Medicine 8(3): 221-232.

Lees meer ervaringen